Oefentherapie

Oefentherapie Cesar is een paramedische behandelmethode, gericht op behandeling en voorkoming van klachten ten gevolge van een onjuist houdings- en bewegingspatroon, al dan niet veroorzaakt door een bepaalde lichamelijke afwijking en/of ziekte.

Het doel is de klachten te doen voorkomen, verminderen en/of te verdwijnen, uitgaande van ieders strikt persoonlijke bewegingsmogelijkheden en rekening houdend met de bepaalde situatie waarin een ieder zich bevindt (leef- en beroepsomstandigheden).

De patiënt moet zelf actief aan de therapie deelnemen en leren begrijpen en voelen hoe en waarom bewegingen het best op een bepaalde manier kunnen worden uitgevoerd, want: een belangrijke voorwaarde voor een blijvend resultaat is inpassing van het geleerde in het dagelijks leven. De oefentherapie Cesar wordt gegeven in de praktijkruimte van de oefentherapeut, of, indien noodzakelijk, ten huize van de patiënt.

 

De basisgedachte

Mensen lopen, gaan zitten, staan op. Mensen bukken, tillen, springen. Iedereen doet dit op zijn eigen manier, maar niet iedereen gebruikt bij dezelfde beweging dezelfde spieren in dezelfde mate. Al dat bewegen gebeurt grotendeels onbewust en iedereen ontwikkelt zo zijn eigen houdings- en bewegingsgewoonten. Maar… niet al die gewoonten zijn goed voor het lichaam.

De basisgedachte van de oefentherapie Cesar is:

  • er is een optimaal grondpatroon van bewegen aan te wijzen.
  • iedereen kan goede houdings- en bewegings-gewoonten ontwikkelen via een gericht leerproces.

 

Bewegingen

Deze worden “goed” genoemd als o.a. spieren daarbij zo optimaal mogelijk samenwerken en de gewrichten op de juiste manier worden belast. De oefentherapeut Cesar stelt een op de persoon gericht behandelingsplan op, dat bestaat uit een zorgvuldige keuze van oefeningen.
Als uitgangspunt voor dit behandelplan gelden:

  • De diagnose van de arts;
  • Het onderzoek door de oefentherapeut Cesar;
  • De individuele situatie en mogelijkheden van de patiënt;
  • Het doel van de therapie.

Oefentherapie Cesar wordt onder andere toegepast bij:

  • Klachten, veroorzaakt door houdings
  • of bewegingsafwijkingen, bijvoorbeeld nek, schouder en rugklachten (o.a. scolioses), heupklachten, spanningshoofdpijn, alsmede bestrijden van beroepsklachten.
  • De verbetering van houdings- en bewegingsafwijkingen ter voorkoming van (beroeps)klachten.
  • De verbetering van ademtechniek, bijv. bij CARA en hyperventilatie.
  • De behandeling van patiënten met neurologische aandoeningen, zoals hernia ischias, en uitstralende zenuwpijnen, ziekte van Parkinson, M.S.
  • De behandeling van orthopedische aandoeningen zoals arthrose, osteoporose, ziekte van Scheuermann.
  • De behandeling van reumatische aandoeningen zoals reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew.
  • De verbetering van de motoriek van kinderen met achterstand in motorische ontwikkeling.
  • Revalidatie